Tot hiertoe heeft de heer ons geholpen |
|
|---|---|
|
In 'Tot hier heeft de Heer ons geholpen' betoogt Herman Vuijsje dat het heftige debat over de betekenis en de toekomst van God in West-Europa zinloos is. De actuele religieuze ontwikkelingen laten zien dat het onderscheid tussen wel en geen God voor steeds meer West-Europeanen passé is. God sterft niet, komt ook niet terug, maar vervaagt, zoals het een oude soldaat betaamt. Met die vervaging van het godsbeeld wordt ook het verschil tussen het kerkelijk christendom en het 'ietsisme' vloeiend. West-Europa is tot nu toe het enige gebied ter wereld waar deze ontwikkeling zich voordoet. Misschien fungeren wij daarmee als pioniers voor andere werelddelen en andere godsdiensten. Die mogelijkheid was voor Herman Vuijsje de prikkel om het grensgebied van christendom en 'ietsisme' te onderzoeken. Vuijsje constateert dat het christelijk monotheïsme in West-Europa een intermezzo is geweest, dat in onze dagen ten einde loopt. De opkomst van het 'ietsisme' betekent in feite een terugkeer naar het pantheïsme van onze verre voorouders. Daarmee komt ook een einde aan de periode van vele eeuwen waarin het geloof in een persoonlijke God en een individueel hiernamaals de meerderheid van de bevolking een moreel anker bood. Erg? Helemaal niet. Het christendom heeft ons een kostbare erfenis nagelaten: de gedachte van de naastenliefde die zich tot alle mensen op aarde uitstrekt en de opdracht om de wereld te verbeteren. Vuijsje laat zien hoe grote filosofen uit vroeger tijden daarop al hebben gepreludeerd, zoals Spinoza en Bonhoeffer. West-Europa staat voor een unieke uitdaging: het kan de rest van de wereld laten zien dat mensen gewetensvol en liefdevol kunnen leven, zonder dat iemand ze op de vingers kijkt en straf dan wel beloning belooft in het hiernamaals. |
Aanbiedingsbrochure Voorpublicatie VolZin  24-08-2007Interviews
Recensies
 |